Veel werkgevers voeren een ziekteverzuimbeleid waarin een procedure is opgenomen die de werknemer en werkgever moeten volgen bij ziekte. Onderdeel van het beleid kan de eis zijn om het verpleegadres door te geven aan de werkgever en om op bepaalde tijden op dit adres aanwezig te zijn, om zo eventueel contact te kunnen maken met de zieke werknemer.

Soms kan de werkgever gronden hebben om de ziekmelding niet te vertrouwen. Hij mag zich dan persoonlijk op de hoogte stellen door op de afgesproken tijden een controle uit te voeren, maar wel met het uiterste respect voor de privacy van de werknemer. De werkgever mag dit ook opdragen aan anderen, zelfs direct na ziek melden van de werknemer. Er kan zelfs sprake zijn van een spoedcontrole.

Mocht er naar aanleiding van de controle een verschil van mening ontstaan over het oordeel of de werknemer al dan niet ziek is, en als daarna een bedrijfsarts geen bevredigend oordeel velt, dan heeft de benadeelde partij het recht een deskundigenoordeel aan te vragen bij het UWV. Aan deze second opinion zijn wel kosten verbonden.

Een werkgever kan ook verder initiatief nemen door:

• Op de eerste werkdag telefonisch te informeren naar de verwachte duur van het verzuim, welke taken kunnen worden overgenomen om de continuïteit van het werk te garanderen, welke voorzieningen hij kan treffen om de werknemer aan het werk te krijgen en of de werknemer zich al onder behandeling van een arts heeft gesteld.
• De werknemer bij terugkeer aan te spreken over zijn verzuim, bijvoorbeeld als dit frequent en kortdurend is.   

Diepere oorzaak

Als een bedrijf vaak een spoedcontrole inzet, kan dat als een indicatie worden beschouwd dat er meer aan de hand is in het bedrijf of bij de werknemer. In plaats van doorgaan met het aanvragen van spoedcontroles, kan de werkgever beter op zoek gaan naar de oorzaak van dergelijk verzuim. Een goed verzuimbeleid helpt daarbij.

Bron: www.arboportaal.nl/onderwerpen/spoedcontrole 23/5/2017